Masalcı, Llosa - Kitap Yorumu

"Peki, benim neyim vardı? Bana anlatılanlar ve benim anlattıklarım, o kadar. Bildiğim kadarıyla, bunlar kimseyi uçurmaya yetmezdi."

Can yayınlarının üçüncü baskısıydı benim okuduğum versiyonu, tabi üçüncü baskı olduğu için ilk baskılarda hata varsa bile düzeltilmiştir. Bu yüzden ilk iki baskı için yorum yapamasam da son baskısında bir sorun olmadığını söyleyebilirim. Kitaba gelirsek; Amazon'un derinliklerine, bizden belki daha ilkel belki daha az bozulmuş saf kabilelere, en az bizim inançlarımız kadar tuhaf ve batıl inançlara, o insanlara kendi kültürümüzü öğretmeli miyiz yoksa bizim gibi yozlaşmalarını engellemek adına onları rahat mi bırakmalıyız sorusunun ustaca ortaya atıldığı ve aynı ustalıkla cevapların arandığı ve değerlendirildiği bir münazara dünyasının içine götürüyor bizi Mario Vargas Llosa. "Medeniyetlerimizi yanlış mı kurduk?" sorusunun kafanızda sürekli dönüşünü fark ediyorsunuz bir noktada ve saf bir hayat ile günümüzü karşılaştırıyorsunuz. O kadar güzel yazılmış ki, bir noktadan sonra masalcı adı geçtiğinde ben bile çekinmeye başladım, konuşmayın daha fazla masalcıdan, bırakın onların geleneklerini kendilerine dedim. Bizim kendimizi ne hale getirdiğimiz ortada, en azından o kabilelerin bizden farklı bir yaşam seçme özgürlüklerine müdahale edilmemesi gerekiyor belki de. Bunun yanında kitabın bölümlerinin yarısı kadarı "masalcı"nın Machiguenga kabilesinde anlattığı hikayelerden oluşuyor ve her biri kendi başına okunabilecek ayrı bir noktada, aynı zamanda romanın akışıyla uyum içinde duruyor. Kimi hikaye dinlerini terk edişini, kimisi bu yüzden nasıl cezalandırıldıklarını, kimisi zorunlu göç hikayelerini anlatıyor ve her biri yazarın hikaye anlatabilme yeteneğine hayran bırakıyor. Kitaba başlamadan önce harika olacağından emindim. Hani bu kadarını da beklemiyordum denir ya, ben bekliyordum aslında. Beklentim ne kadar yüksek olursa olsun, Vargas Llosa o siniri aşmayı başarıyor. Bunu nasıl başarıyorsun, Tasurinchi?